Στην ανεργία..

Tέλειωσαν όλα και τυπικά.
Τα τελευταία πράγματα πάρθηκαν χθες το απόγευμα απ'το μαγαζί (κομπιούτερ, κλασέρ με τιμολόγια κλπ), τα κλειδιά παραδόθηκαν στην νέα ιδιοκτήτρια κι είμαι κι επίσημα πια, μια .....άνεργη!
Το σπίτι τα πρωινά μου φαίνεται περίεργο....οι θόρυβοι της μέρας εδώ μου είναι άγνωστοι κι αυτή η αίσθηση του να έχεις όλο τον χρόνο μπροστά σου.....πρωτόγνωρη!
Χθες το απόγευμα είχε έρθει το Καλιστάκι με τον άντρα της, ήπιαμε καφεδάκι και μετά βγήκαμε για φαγητό.
Μεγαλεία σας λέω!
Μέχρι τώρα όταν πηγαίναμε κάπου, πήγαινε πάντα ο ένας γιατί ο άλλος ήταν στο μαγαζί και μόνο στις καλοκαιρινές διακοπές είχαμε αυτή τη δυνατότητα.
Τώρα ποιός μας πιάνει!
Τ'αστροπελέκια είναι κι αυτά μπερδεμένα.
Σήμερα πάλι ρωτούσαν αν θα τα πάω εγώ σχολείο....φαίνεται δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει την αλλαγή....
Και μέσα σ'όλα έχω χρηστεί και ως πρωινός "βόλταμαν"....
Αν εκεί γύρω στις επτά το πρωί δείτε μια τρελή να την πηγαίνει καρότσι ένας μούργος.....εγώ είμαι!