Εκπαιδεύοντας Τους Γιους Μου

Όταν η γυναίκα εργάζεται είναι καλό.

Όταν η γυναίκα που εργάζεται είναι παντρεμένη, είναι καλό και κακό.

Όταν η γυναίκα που εργάζεται είναι παντρεμένη και μάνα.. τότε είναι αναγκαίο κακό.
Όταν η γυναίκα που εργάζεται είναι παντρεμένη και μάνα αποκλειστικά αγοριών τότε αυτό  είναι πρόβλημα που, για να μην τρελαθείς,  επιβάλλεται να βρεις άμεσα την λύση του.

Έτσι κι εγώ ξεκίνησα από μικρά να τους εκπαιδεύω..  στρώσιμο κρεββατιών, μάζεμα του δωματίου και των παιχνιδιών τους, στρώσιμο και μάζεμα του τραπεζιού..

Προς Θεού δεν ισχυρίζομαι πως υπάκουαν δίχως αντίρρηση σε όλα αυτά.. έπρεπε να επιμείνω, τις περισσότερες φορές να γκρινιάξω, να βάλω τις φωνές, να κλαφτώ που είμαι κουρασμένη, που ξενυχτάω, που θα αρρωστήσω, που δεν με λυπούνται, που θα πεθάνω βρε και θα σας φάνε τα σκουλήκια.. και άλλα τέτοια παιδαγωγικά και όμορφα..

Και η εκπαίδευση εμπλουτιζόταν όσο μεγάλωνε η ηλικία, έτσι σταδιακά προστέθηκαν και άλλες «δραστηριότητες» καθώς και η συμμετοχή στην σαββατιάτικη καθαριότητα του σπιτιού που περιλαμβάνει τζάμια, βεράντες, ξεσκόνισμα και όλα τα συναφή.

Εκεί, η αλήθεια είναι, πως τους ήρθε ολίγον ντουβρουτζάς.. είχαμε κάτι μούτρα .. κάτι μουρμουρητά.. κάτι νευράκια..  κάτι σιγανοτραγουδίσματα «μη βροντοχτυπάς τις χάντρες η δουλειά κάνει τους άντρες, το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί», όταν όμως αντιλήφθηκαν πως ποσώς με επηρεάζουν και πως η επιμονή μου είναι γαϊδουρινή,  δεν είχαν άλλη λύση από το να το πάρουν απόφαση.

Θα σου εμπιστευτώ πως στην αρχή ήταν πολύ εκνευριστικό καθώς στο ξεκίνημά τους ήταν λίγο άτσαλοι και έπρεπε να δείχνω υπομονή και κατανόηση (τα οποία δεν με χαρακτηρίζουν και πολύ ως άνθρωπο) όμως με καμάρι δηλώνω πως πλέον έχουν γίνει εξπέρ στο είδος τους και μάλιστα, εκτός από το γεγονός πως άρχισαν να προσέχουν οι ίδιοι,  κάνουν και σε μας παρατηρήσεις (στον πατέρα τους κι εμένα) αν τύχει να μας πέσει ένα ψίχουλο κάτω.. (είδες όταν ξέρεις πως στην δική σου καμπούρα θα πέσει το καθάρισμα;).

Έτσι μετά από όλη αυτήν την πετυχημένη πορεία των τελευταίων χρόνων, φέτος αποφάσισα πως ήρθε η ώρα να γνωρίσουν τον «μαγικό κόσμο» του σιδερώματος!

Γιατί πρέπει να σου εκμυστηρευτώ πως όλα αυτά τα χρόνια διέκρινα μια ανεμελιά να την πω; σκασίλα μου να το πω; @έστηκα να το πω; στην ευκολία που πετούσαν στο καλάθι με τα άπλυτα ρούχα που μπορεί να είχαν φορεθεί λιγότερο και από μέρα..

Η εκπαίδευση λοιπόν άρχισε σποραδικά και σταδιακά, πότε ο ένας πότε ο άλλος σιδέρωναν λίγα από το βουνό με τα ασιδέρωτα με μένα σε ρόλο εκπαιδευτή.. μέχρι προχθές που τους δήλωσα πως το σιδέρωμα θα το έκαναν εκ περιτροπής οι δυο τους για όλο το καλοκαίρι και πως εγώ θα έπιανα σίδερο στο χέρι μου ξανά τον.. Σεπτέμβριο με το ξεκίνημα των σχολείων..

Ά-λ-α-λ-α  τα χείλη των νεαρών!..

Πάθανε τέτοιο σοκ που με το ζόρι ψέλλισαν μερικές διαμαρτυρίες, έτσι το σιδέρωμα πέρασε αποκλειστικά στην δική τους δικαιοδοσία για όλη την καλοκαιρινή περίοδο, με μόνη εξαίρεση τα πουκάμισα που τους είναι δύσκολα και τα αφήνουν σε μένα,  κι επειδή κατά βάσιν είμαι πολύ καλός άνθρωπος, το αποδέχτηκα.

Δεν χρειάζεται να σου πω πως το καλάθι με τα άπλυτα δεν γεμίζει πια με τους ίδιους ρυθμούς, έτσι δεν είναι;

Λοιπόν, για πες.. εσύ μαθαίνεις στα παιδιά σου να βοηθάνε στις δουλειές του σπιτιού;

Θεωρείς πως μόνο τα κορίτσια πρέπει να εκπαιδεύονται σε αυτόν τον ρόλο;

Νομίζεις πως είμαι πολύ σκληρή;

Θα χαρώ να ακούσω την γνώμη και την άποψή σου.