Ευχηθείτε μου ....

Eίναι ώρα τώρα που κάθομαι και κοιτάζω την άσπρη σελίδα της εγγραφής , μη ξέροντας πώς να αποτυπώσω όλα τα περίεργα συναισθήματα που με κατακλύζουν!
Τα κυριότερα είναι η χαρά κι η ανακούφιση, αλλά είμαι επίσης μπερδεμένη και αγχωμένη για την πορεία και την μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου....την ζωή όλων μας.
Σας μπέρδεψα ε;....μη νομίζετε...κι εγώ έτσι μπερδεμένα τά'χω στο μυαλό μου.
Λοιπόν να σας τα πω με τη σειρά για να μη σας σκοτίζω το κεφάλι με σπαζοκεφαλιές.
Το μαγαζί πουλήθηκε!
Σήμερα το πρωί κάναμε τα συμβόλαια με τον νέο ιδιοκτήτη και οδεύουμε ολοταχώς προς την ολική μεταβίβαση.
Λογικά τα "ψωμιά μου" είναι λίγα ακόμα εδώ μέσα. Την επόμενη Τρίτη θα είναι η τελευταία φορά που θα ανοίξω το πρωί με το κλειδί μου την πόρτα που άνοιγα για δέκα χρόνια κάθε πρωί στις επτά παρά κάτι.....
Αυτό και μόνο μου δημιουργεί ένα σφίξιμο στο στομάχι...ένα περίεργο συναίσθημα απώλειας.
Δεν θά'ναι εύκολος ο αποχωρισμός το νιώθω.....κι ας είχα κουραστεί πολύ...κι ας τον περίμενα πώς και τί!........
Το μόνο σίγουρο είναι πως .."δεν πήγαινε άλλο".
Έπρεπε να δοθεί το μαγαζί έτσι ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε λίγο σαν οικογένεια....να βιώσουμε το "μαζί" που τόσο στερηθήκαμε αυτά τα δέκα χρόνια.
Nα ξυπνήσουμε μαζί, να περάσουμε χρόνο μαζί, να πάμε μια βόλτα ή ένα ταξιδάκι μαζί.....να χαρούμε ο ένας τον άλλον!
Είμαι μ'ένα ηλίθιο χαμόγελο στο στόμα κι έχω στην ψυχή μου πολλά και ανάμικτα συναισθήματα.
Ευχηθείτε μου να πάνε όλα καλά!