Μόνη...

Σήμερα η συνάδελφος που συνεργαζόμαστε στο γραφείο έλειπε.
Η μικρή της ψηνόταν στον πυρετό κι έμεινε σπίτι κοντά της.
Στην αρχή ψιλοπανικοβλήθηκα.
Βλέπετε εκείνη με μαθαίνει, εκείνης τις οδηγίες ακολουθώ.
Μετά με πήρε τηλέφωνο, κοίταξα με την βοήθειά της τις εκκρεμότητες της μέρας.
Ευτυχώς δεν υπήρχαν...
Έτσι μου είπε να κάνω την προετοιμασία σε τέσσερεις φακέλους, ώστε να τους ολοκληρώσουμε μαζί αύριο.
Τους είχα έτοιμους γύρω στις 11 και μετά μου φορτώθηκε η άλλη συνάδελφος να της γράψω κάποιες περιγραφές....αυτό ήταν εκτός της δουλειάς μου, κάτι σαν εξυπηρέτηση.
Δεν με πειράζει μιας και δεν είχα άλλη δουλειά να κάνω.
Εκείνη όμως το παράκανε.
Βρήκε παπά κι είπε να θάψει καμμιά δεκαριά.....
Έγραφα από τις 8,30 στον υπολογιστή μέχρι τις 3,00, μ'ένα μικρό ολιγόλεπτο διάλειμμα για να πάω στο μπάνιο.
Όταν σηκώθηκα να φύγω, το κεφάλι μου βούιζε κι από κείνη την ώρα ο τένοντας στο δεξί μου χέρι μου δίνει σουβλιές πόνου
Ας μη με πιάσει πάλι το χέρι μου.....