Γενέθλια Και Νέα Αρχή

Νέο  ξεκίνημα σήμερα από τούτο δω το blog κι η επιλογή της ημέρας  δεν έγινε τυχαία..

Για μια και μόνη φορά παρέκαμψα την αρχή που έχω να μην ανεβάζω ανάρτηση Σαββατοκύριακο.

Άλλωστε αφ’ ενός η περίσταση το απαιτεί και  αφ’ ετέρου οι κανόνες είναι για να τους καταπατάμε, σωστά;..

Σωστά!

Γιατί σήμερα  εμείς έχουμε χαρά,  γιορτάζουμε τα γενέθλια του μεγάλου αστροπελεκιού.

(τα αγόρια μου είναι μοιρασμένα σε δυο μήνες του χρόνου.. οι δυο γεννήθηκαν Ιούλιο και οι άλλοι δυο Δεκέμβρη)..

Ο Βασίλης μας λοιπόν σήμερα  γίνεται δεκαπέντε!

Λίγες  μέρες νωρίτερα  τον συνόδευα στο αστυνομικό τμήμα για την έκδοση της ταυτότητάς του!

Κι αναρωτιέμαι η μάνα.. πώς κυλά έτσι ο καιρός;

Ποιός σπρώχνει τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια και περνούν με τέτοια βιασύνη;

Την μια στιγμή κρατάμε αυτά τα μικροσκοπικά ανθρωπάκια   για πρώτη φορά στην αγκαλιά μας   γεμάτες  συγκίνηση.

ο πρώτος γιος κρατά τον τρίτο, οι δυο Ιουλιο-γεννημένοι!

Σκύβουμε τρυφερά πάνω τους και φιλάμε το μικροσκοπικό πατουσάκι τους και μέχρι να πάρεις μια  ανάσα  το πατουσάκι  χωρά σε 43 νούμερο παπούτσι!

Κι όταν πας να αγκαλιάσεις το .. μικρό σου αγόρι,  εκείνο σου ρίχνει –  για πλάκα -  ένα κεφάλι..

Όπως και να’χει όμως.. σήμερα εμείς  γιορτάζουμε.

Σήμερα έχει αγκαλιές.

Έχει φιλιά και συγκίνηση (γιατί η μάνα πάντα συγκινείται με κάτι τέτοια.. )

Έχει «τούρτα-παγωτό» που ο ίδιος παράγγειλε και φτιάξαμε χθες με τον πατέρα του για να τον ευχαριστήσουμε.

Έχει μνήμες που θα αναβιώσουν στο τραπέζι την ώρα του φαγητού.

(ό,τι πεις εσύ μαμά μου!)

Και γέλια..

Και θα πιούμε στην υγειά του.

Να λοιπόν γιατί διάλεξα τούτη η μέρα  να γίνει το ξεκίνημα  στις «Εικόνες και τους Ψίθυρους»..

Για να’ναι  το ξεκίνημα γεμάτο χαρά, όπως ελπίζω να’ ναι και η συνέχειά τους.