Τα Πρώτα Κρύα

Κυριακή…  μουντή και φθινοπωρινή.

Με πρωινή ψύχρα κι  έναν ήλιο ντροπιάρη να παίζει κρυφτό με τα σύννεφα.

Σηκώθηκα πρωί..  κρύωνα..

Γκρινιάζοντας  που δεν σκέφτηκα  να ρίξω  μια κουβέρτα  το προηγούμενο βράδυ, μουρμουρίζοντας που  άκουσα  τον Χρήστο που δεν κρυώνει ποτέ (ποτέ όμως!) και κυκλοφορεί το καταχείμωνο με  πουκάμισο (τζίζους!) , ανασκουμπώθηκα  να φτιάξω cookies που τα είχα τάξει στα αστροπελέκια.

Ευκαιρία ψήνοντας τα μπισκότα να ζεσταθώ κιόλας!

Η συνταγή για τα cookies είναι του δεκάλεπτου (κυριολεκτικά) με εντυπωσιακά, πολύ νόστιμα και χορταστικά αποτελέσματα!

Τα υλικά τρία όλα κι όλα:

1 κούπα μερέντα

2 κούπες φαρίνα και

2 αυγά

Ζυμώνεις το μίγμα, το πλάθεις και το τοποθετείς  σε λαδόκολλα πάνω στην σχάρα του φούρνου.

Ψήνεις  στους 180 βαθμούς για δέκα λεπτά ακριβώς!

Οι νεαροί  μου – και όχι μόνον  εκείνοι -  τα έχουν λατρέψει!

Κι αφού έψησα τα cookies, αφού τα φάγαμε, αφού ήπιαμε και από δυο κούπες καφέ  με τον Χρήστο - τον πρώτο ζεστό καφέ της σεζόν - πιάσαμε να διαφωνούμε…

-          Κρύο κάνει.. να βγάλουμε τα χειμωνιάτικα.

-         Όχι ρε μαμά,  θα φτιάξει ο καιρός.

-        Πόσο να φτιάξει ;  Οκτώβρης μπαίνει σε λίγο..

-         Όχι, είναι νωρίς..

-          Νωρίς ξενωρίς.. αφού κάνει κρύο..

-          Σιγά το κρύο!

-         Χαζό είσαι παιδάκι μου; έχω παγώσει!

Και κάπως έτσι συνεχίστηκε η κουβέντα..

 Ναι εγώ..   όχι εκείνοι..   κρύο εγώ..   ζέστη εκείνοι..

Τα χειμωνιάτικα τελικά δεν βγήκαν ακόμα..  εγώ συνεχίζω να γκρινιάζω πως κρυώνω κι εκείνοι πως ο καιρός θα φτιάξει..

Εσείς τι λέτε;