Το Πλέξιμο

-θυμάσαι την άνοιξη;

-την άνοιξη σαν εποχή;

-δεν μιλάω για την εποχή.. μιλάω για το χρονικό διάστημα που έτρεχα από τα μαθήματα φωτογραφίας σ’ εκείνα της διακόσμησης ..

-θυμάμαι.. ούτε τον καιρό που ήσουν μαθήτρια στο κρυφό σχολειό τέτοιος οίστρος!

-αντιπαρέρχομαι την κακία σου και συνεχίζω… θυμάσαι το φωτιστικό που ξεκίνησα να διακοσμώ με κορδέλες;

-θυμάμαι.

-το είχα παρατήσει  στο υπόγειο γιατί τελικά δεν μου άρεσε.

-κι αυτό το θυμάμαι.

-λοιπόν, η Βίκυ μου έδωσε μια εξαιρετική ιδέα.

-για πες..

-να το πλέξω με σπάγκο.

-και;

-το ξεκίνησα..  το έπλεξα όλο κάθετα και έχει απομείνει να το πλέξω και οριζοντίως

-είμαι περίεργη να δω πού θέλεις να καταλήξεις.

-πάνω που είχα ξεκινήσει να το πλέκω οριζόντια..  βαρέθηκα..

-τι πρωτότυπο!

-το παράτησα λοιπόν σε μια γωνιά της βεράντας να βολοδέρνει αρκετό καιρό μέχρι που το κατέβασα για δεύτερη φορά στο υπόγειο..

-και τώρα τι θες από μένα, να πάω να στο φέρω;

-όχι, να το αποτελειώσεις.. μπορείς;