Γιαουρτοπαγωτό

Ανάρτηση καλοκαιρινή και άκρως δροσιστική..
Η έμπνευση δόθηκε από το blog της Ελένης και μια και τα υλικά, τρία όλα κι όλα, (γιαούρτι, ροδάκινο και μέλι) υπήρχαν.. είπα να δοκιμάσω..

Χώθηκα λοιπόν στο ντουλάπι κι άρχισα τις ανασκαφές για να βρω τις φόρμες παγωτού που, μέχρι πέρυσι,  έφτιαχνα γρανίτες από διάφορους χυμούς στα αστροπελέκια.

Αφού ανακάτεψα  που λες, ταψιά και κατσαρόλες, φόρμες και φορμάκια,  τάπερ και ταπεράκια, βάζα και βαζάκια.. αφού έβγαλα τα μισά έξω.. αφού σιχτίρισα μέσα από τα δόντια μου που "σε ανύποπτο χρόνο πέφτεις πάνω σε άσχετα πράγματα και όταν τα θέλεις δεν μπορείς να τα βρεις".. τις ανακάλυψα!
Αμέσως μετά άρχισε δεύτερος γύρος ερευνών για να βρεθούν τα ξυλάκια τους..
Επαναλήφθηκε η ίδια διαδικασία που περιέγραψα πριν, βουτιά στο ντουλάπι.. ανακάτεμα.. πέταμα έξω ανάκατα ταψιά, κατσαρόλες, φόρμες και βάζα..  σιχτίρισμα..  τα ανακάλυψα αλλά.. σε άλλο ντουλάπι από αυτό που έψαχνα, όμορφα τακτοποιημένα μέσα σε βάζο.. (άτιμο αλτσχάιμερ..)

Η Ελένη τώρα, σαν σοβαρή foodblogger που είναι, παραθέτει και τις δοσολογίες της συνταγής.. γι' αυτό μπορείς να πεταχτείς μέχρι το blog της να τις δείς και να τις σημειώσεις..
Εγώ όμως που δεν είμαι foodblogger, (ούτε και σοβαρή) και που μετά από όλο το ανακάτεμα που είχε προηγηθεί είχα χάσει αρκετό απ' τον αρχικό μου ενθουσιασμό για το συγκεκριμένο εγχείρημα, αποφάσισα να λειτουργήσω "με το μάτι"..
Άνοιξα που λες το ψυγείο έβγαλα έξω τον μισόκιλο κεσέ με το γιαούρτι απ' όπου είχα σερβιριστεί δυο φορές τις προηγούμενες μέρες  και  ήταν σχεδόν γεμάτο..  πήρα τρία ροδάκινα και το μέλι απ' το ντουλάπι, τα ανακάτεψα (με το μάτι) και γέμισα μάνι μάνι τα φορμάκια γιατί - εν τω μεταξύ - είχα ψιλοβαρεθεί ..

Εδώ θα σου εμπιστευτώ ένα μυστικό γιατί - μετά από τόσα χρόνια - σε νιώθω πια δικό μου άνθρωπο..
Περισσότερο με απασχόλησε ο φωτισμός για την φωτογράφιση παρά η ίδια η συνταγή η οποία είναι τόσο απλή που καταντά .. βαρετή!
Με τον φωτισμό όμως είχα ένα θέμα μη σου πω και περισσότερα.. και μια και η φωτογραφική μηχανή είναι καινούργια .. και μια κι ακόμα ανακαλύπτω τις λειτουργίες και τις δυνατότητες της.. έφαγα περισσότερη ώρα ψάχνοντας το μενού της κάμερας, δίχως και πάλι να μείνω ικανοποιημένη απ΄ το αποτέλεσμα, παρά με την συνταγή..
Anyway, που λένε και στο χωριό μου.. η αποστολή εξετελέσθη και την επόμενη μέρα γυρίζοντας σπίτι μου άνοιξε την πόρτα το μεγάλο αστροπελέκι με ένα παγωτό στο χέρι..
Τον ρώτησα με την αγωνία του δημιουργού "είναι καλό;" και μου απάντησε με μούγκρισμα, οπότε καταλαβαίνεις.. για να μουγκρίζει αυτός.. καλό θα είναι..

Να το φτιάξεις λοιπόν το παγωτό.. ειδικά αν έχεις πιτσιρίκια (τ' ακούς Ε..... ; )
Είναι πανεύκολο, δροσιστικό και άκρως υγιεινό..
Κι όταν το φτιάξεις πε μου κι εμένα αν σου άρεσε, ε;