Φωτογράφιση Πορτραίτου - Αποτύπωση Ψυχής

Μέχρι πρόσφατα αν με ρωτούσες ποιο είδος φωτογράφισης μου αρέσει περισσότερο η απάντηση θα δινόταν αυθόρμητα και δίχως να την σκεφτώ καθόλου.. η φωτογράφιση δρόμου..
Αυτή δηλαδή που βγαίνεις ένα περίπατο και ό,τι σου κλέβει τη ματιά ή στην αιχμαλωτίζει το

αποτυπώνεις με την φωτογραφική σου μηχανή.

Εκεί όπου πρωταγωνιστεί το απρόσμενο και  το ξαφνικό..

Εκεί όπου το στοιχείο του αιφνιδιασμού σε θέλει σε ετοιμότητα και ως ένα βαθμό απαιτείται γρηγοράδα ώστε να ανταποκριθείς στην πρόκληση να αιχμαλωτίσεις
τη στιγμή μέσα σε ένα – ή και περισσότερα αν είσαι τυχερός - καρέ.. και να μη την χάσεις..

Και εξακολουθεί να με μαγεύει δε λέω.. όμως τελευταία έχει προστεθεί άλλο ένα είδος που ξαφνικά άρχισε να μ’ ενδιαφέρει.. το πορτραίτο..

Εδώ τα πράγματα είναι ήσυχα..  δεν σε πιέζει ο χρόνος.. δεν τρέχεις να προλάβεις τη στιγμή, μπορείς να κινηθείς σε πιο αργούς ρυθμούς, τίποτα όμως απ’ όλα αυτά δεν κάνει τούτο το είδος φωτογράφισης αδιάφορο..

Έχοντας κάποιον απέναντί μου αρχίζω να τον παρατηρώ.. κοιτώ το βλέμμα.. τις εκφράσεις.. την κίνηση του σώματος  κι είναι σα να ανακαλύπτω διάφορα για κείνον .. σα να τον μαθαίνω.. κι εκείνος πάλι απ’ την πλευρά του αφήνεται και συναινεί στην αδιάκριτη ματιά μου.. θέλει να μου αποκαλυφθεί..

Γυρίζω γύρω του δίχως να παίρνω τα μάτια μου από πάνω του ψάχνοντας για ενδιαφέρουσες γωνίες λήψης  κι είναι σα να διεισδύω στην ψυχή του και να την αποκρυπτογραφώ.. σα να μοιραζόμαστε μυστικά και μύχιες σκέψεις.. κι όταν συμβαίνει αυτό τότε και το αποτέλεσμα είναι μαγικό!

υγ. ευχαριστώ την αγαπημένη μου φίλη που διέθεσε τον χρόνο της για να κάνουμε αυτή την φωτογράφιση και που έγινε αιτία να αλλάξω γνώμη και να αγαπήσω τούτο το είδος φωτογραφίας..