Μαγικά Όνειρα

Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά στην ζωή μου που ονειρεύτηκα.. αλήθεια σου λέω..

Θα πρέπει να ήμουν 8-9  χρονών.. καλοκαίρι στο εξοχικό  με είχε βάλει η μαμά μου να κοιμηθώ μεσημέρι (τι εμμονή που την έχουν οι μαμάδες)  γύρισα θυμωμένη με το πρόσωπο στον τοίχο, 

έκλεισα τα μάτια, οι σκέψεις άρχισαν να τρέχουν σαν παλαβές  δεξιά κι αριστερά  και – ω! του θαύματος – ξαφνικά εικόνες και παραστάσεις άρχισαν να περνούν πίσω απ’ τα κλειστά μου βλέφαρα  σαν σκηνές από κινηματογράφο!

Σκηνές που τις έφτιαχνε το μυαλό μου..  εικόνες που δημιουργούσε η παιδική μου φαντασία και τις έπλαθε όπως ήθελε κι αγαπούσε δίχως να μπορεί κανείς να παρέμβει ή να την εμποδίσει..

Αυτό ήταν.. ενθουσιάστηκα!

Μόλις είχα ανακαλύψει τι σημαίνει να ονειρεύεσαι κι ήταν το πιο συγκλονιστικό πράγμα στην μικρή μου ζωή.. απόδειξη πως το θυμάμαι ακόμα!

Από τότε ο μεσημεριάτικος ύπνος έγινε η αγαπημένη μου ώρα, σφράγιζα τα μάτια μου κι άφηνα το μυαλό μου ελεύθερο να πλάσει εικόνες που ζωντάνευαν πίσω απ’ τα κλειστά μου βλέφαρα κι αφηνόμουν να με ταξιδεύουν σε τόπους μαγικούς, με συντροφιά μου φίλους καρδιακούς.. κι έφτιαχνα εικόνες, ζούσα περιπέτειες, έπλαθα καταστάσεις με μένα πρωταγωνίστρια και με το τέλος που εγώ ήθελα να έχουν.

Έτσι και τώρα..

Ονειρεύομαι μέρες που θα’ ρθουν, ονειρεύομαι ταξίδια, ονειρεύομαι άγνωστους τόπους, ονειρεύομαι όμορφες στιγμές, ονειρεύομαι αγάπη, ονειρεύομαι ανταμώματα, ονειρεύομαι αγκαλιές και χαμόγελα.

Λατρεύω τα ελπιδοφόρα όνειρα, εκείνα που σου χαρίζουν την χαρά της προσμονής, την ελπίδα για όμορφες στιγμές, την προσδοκία όσων φαντάστηκες.. όσων σχημάτισες μέσα στο μυαλό σου και βαθιά μέσα σου ευχήθηκες να πραγματοποιηθούν.

Και είμαι πολύ χαρούμενη που σήμερα ζω ένα από τα όνειρά μου..

Γιατί τούτη τη στιγμή που εσύ διαβάζεις αυτή την (προγραμματισμένη πολύ νωρίτερα) ανάρτηση, εγώ πετάω με ένα αεροπλάνο για ένα τόπο που ονειρεύτηκα.

Ένα τόπο μαγικό, όμορφο, λουλουδένιο..  ένα τόπο που νύχτες πολλές ονειρευόμουν να γνωρίσω, να περπατήσω στους δρόμους του, να απαθανατίσω σε αμέτρητες εικόνες τις ομορφιές του..

Κι είναι τόσο μεγάλη η χαρά όταν τα όνειρα, σαν ένα ροζ συννεφάκι, κατεβαίνουν χαμηλά τόσο χαμηλά που μπορείς να τα αγγίξεις, να τα χαϊδέψεις, να βυθιστείς μέσα τους ..

Εις το επανιδείν όμορφοι!