Ο Δίας αρρώστησε..

Χθες ήταν μια άσχημη μέρα για μένα. Ξεκίνησε απ'το πρωί στραβά κι ενώ ήμουν ακόμα στο κρεββάτι.
Ξαφνικά άκουσα τον Δία να γρυλλίζει απειλητικά και το μεγάλο αστροπελέκι να φωνάζει "μαμά" με έντρομη φωνή ανακατεμένη με κλάματα.
Πετάχτηκα απ'το κρεβάτι και βρήκα τον μικρό να είναι γρατζουνισμένος στο πρόσωπο από το σκυλί και να κλαίει τρομαγμένος. Στις επίμονες ερωτήσεις μου για το τί ακριβώς συνέβει , απαντούσε πως χάιδευε το σκύλο όταν εκείνος του επιτέθηκε.
Η όλη φάση δεν μου κολλούσε με τίποτα, στο δεκαήμερο που έχουμε τον Δία στο σπίτι είχε δείξει πως είναι ένα πολύ ήρεμο σκυλί που λατρεύει τα παιδιά και τις ίδιες ακριβώς συστάσεις είχαμε κι από την κυρία που μας τον έδωσε.
Εδώ πρέπει να; σας πως ότι το προηγούμενο απόγευμα είχα δώσει κάποια χάπια στον Δία για να καθαρίσει το έντερο του και να εμβολιαστεί. Σκεφτήκαμε λοιπόν μπας και είχε κάποιον εκνευρισμό σαν παρενέργεια των χαπιών που είχε πιεί. Τηλεφώνησα στην κτηνίατρο να την ρωτήσω αλλά μου το απέκλεισε, η μόνη παρενέργεια μου είπε που μπορούσε να έχει ήταν ο εμετός.
Τον πήρα να τον πάω την πρωινή του βόλτα για την ανάγκη του και σ'όλη την διαδρομή τον έβλεπα ιδιαίτερα ανήσυχο, αλλά πάλι δεν μπορούσα να καταλάβω την αιτία.
Γυρίσαμε σπίτι, εγώ ανήσυχη και στενοχωρεμένη για το συμβάν κι ιδιαίτερα προβληματισμένη....Δεν περνάει μια ώρα κι ενώ το σκυλί κάθεται ξαπλωμένο στο πάτωμα πάει το δεύτερο απ'τα μικρά και το χαιδεύει στο κεφάλι.
Ο Δίας αντιδρά πάλι και γρυλλίζοντας απωθεί το χέρι του μικρού...ο πιτσιρικάς κλαίει έντρομος κι εγώ έχω πεταχτεί απ'την θέση μου και τηλεφωνώ στον μεγάλο μου γιο να έρθει να τον πάρει στο κάτω σπίτι.
Ο μεγάλος ανεβαίνει τρέχοντας και προσπαθεί να με πείσει πως κάτι άλλο συμβαίνει με το σκυλί κι ότι δεν είναι δυνατόν να έχει αλλάξει συμπεριφορά από την μια στιγμή στην άλλη. Εγω απ'την άλλη είμαι στο τηλέφωνο με την προηγούμενη ιδιοκτήτρια η οποία μου περιγράφει πώς ο Δίας κοιμόταν αγκαλιά με τον δωδεκάχρονο γιό της χωρίς να υπάρξει ποτέ το παραμικρό πρόβλημα, πώς σε πάρτυ του παιδιού της το τραβολογούσαν είκοσι καφράκια κι εκείνο δεν έδειξε ούτε ίχνος επιθετικότητας και φαινόταν ειλικρινά έκπληκτη όσο κι εγώ μ'αυτήν την συμπεριφορά.
Κλείνω το τηλέφωνο μαζί της και παίρνω φίλη κτηνίατρο να μου πει κι εκείνη μια γνώμη, με ακούει με προσοχή και υποθέτει πως το σκυλί προσπαθεί να προσδιορίσει την θέση του στην οικογένεια και μιας και τα μικρά είναι "του χεριού του" πάει να τους επιβληθεί, με συμβουλεύει να πω στα μικρά να μη τον ενοχλούν όταν είναι ξαπλωμένος, παρά μόνον όταν εκείνος θέλει παιχνίδια.
Την ώρα που μιλάμε και βρίσκω αυτή την άποψη λογική, βλέπω το σκυλί να κάνει εμετούς. Όλα ξαφνικά ξεδιαλύνουν και βρίσκουν την εξήγησή τους.
Ο Δίας προφανώς, με τα χάπια που είχε πάρει αισθανόταν αδιαθεσία κι ίσως πόνους στο στομάχι, εξ'ου και η όλη ανήσυχη συμπεριφορά. Όταν λοιπόν εκείνος ήταν ξαπλωμένος και προφανώς πονούσε πήγαν τα δυο μικρά να τον χαιδολογήσουν πράγμα που τον εκνεύρισε και προσπάθησε να τα αποδιώξει, μιας όμως και είναι ιδιαίτερα μεγαλόσωμος η κάθε του κίνηση αποβαίνει τραυματική με τις γνωστές εξελίξεις...
Μετά απ'αυτό το σκυλί φαινόταν ανακουφισμένο, εγώ ηρέμησα κι ο μεγάλος μου γιός μου έλεγε "στά'λεγα εγώ πως το σκυλί κάτι έχει, σου έλεγα πως μούγκριζε σα να πονούσε κι εσύ ισχυριζόσουν πως ήταν μουγκρητά ευχαρίστησης"....
Αλήθεια ήταν παιδιά....έτσι έλεγα η ηλίθια!!..