Mαθήματα Κιθάρας

Τα αστροπελέκια είχαν - εδώ και καιρό - εκδηλώσει ενδιαφέρον  να μάθουν κιθάρα.
Τό'παν μια... τό'παν δυό,  την τρίτη ένιωσα την υποχρέωση να δραστηριοποιηθώ και να σταματήσω να κωφεύω.
Γιατί στην αρχή τό'παιξα και λίγο χαζή.







Λίγο δεν ξέρω, δεν άκουσα, δεν είδα, μπόρα είναι θα περάσει.
Μετά όμως μ'έπιασαν οι τύψεις.
Κρίμα είναι, σκέφτηκα και παράλληλα ξύπνησε μέσα μου το καθήκον της μάνας που στερείται, της μάνας που αγωνίζεται, της μάνας που θυσιάζεται κι άλλα τέτοια πατριωτικά.
Έτσι για αρχή έκανα μια έρευνα .. αγοράς.
Ρώτησα μαμά φίλου τους που ξεκίνησε τα μαθήματα το φθινόπωρο που μας πέρασε και πήγα να δω από κοντά και να πάρω πληροφορίες σε κανα δυο ωδεία που διαθέτει η μικρή μας πόλη.
Τελικά βρήκα ένα δάσκαλο που έρχεται σπίτι και ξεκίνησαν τα μαθήματα μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Τις πρώτες φορές όλα πήγαιναν ήρεμα και ήσυχα.
Εκεί γύρω στο τρίτο με τέταρτο μάθημα κι ενώ ο πατέρας τους κι εγώ καθόμασταν κάτω στο σαλόνι και παρακολουθούσαμε τηλεόραση , ακούμε από τον επάνω όροφο ποδοβολητά.
Γυρίζω κοιτάω το ταβάνι στο σημείο που υπολόγιζα πως ήταν το δωμάτιό τους, κοιτάω τον άντρα μου, με κοιτάει κι εκείνος, ανασηκώνουμε τους ώμους και ξαναγυρίζουμε στην οθόνη της τηλεόρασης.
Δεν περνάνε πέντε λεπτά κι ακούμε μαζί με το ποδοβολητό και τον ήχο από παλαμάκια που κρατούσαν ένα συγκεκριμένο ρυθμό, και τη φωνή του δάσκαλου βροντερή και στεντόρεια.
-τί κάνουν; ρώτησα τον άντρα μου
-ξέρω γω; μου απάντησε με απορημένο βλέμα.
Αυτό δεν ήταν πια μάθημα, τρικούβερτο γλέντι ήταν.
Συνέχισα να βλέπω τηλεόραση αλλά ήμουν πια σε ετοιμότητα.
Δεν μπορεί, σκέφτηκα, όπου νά'ναι θα σκάσουν οι παραγγελιές, κανά κρασάκι, κανά μεζέ, κανά τσιπουράκι, βρε αδερφέ, να πάνε κάτω τα φαρμάκια.
Έτσι συνεχίστηκαν αδιαλείπτως τα μαθήματα δυο φορές την εβδομάδα.
Κι αφού περάσαμε το στάδιο της θεωρίας, άρχισαν πια να εξασκούνται πάνω σε κάποια τραγούδια.
Μικρά κομμάτια και απλά, καταλαβαίνετε...
Μέσα σ'αυτά όμως τα απλά κομμάτια  συγκαταλέγονται τα κάλαντα και η άγια νύχτα.
Είναι δηλαδή -λέω εγώ, δεν ρώτησα κιόλας- απλές μελωδίες για τα πρώτα μαθήματα κάποιου εκκολαπτόμενου κιθαρίστα.
Το τί κάλαντο έχω ακούσει αυτές τις μέρες δεν λέγεται.
 Αφού έχω μπερδευτεί πια..
 Ας μου πει κάποιος.
Σαρακοστή διανύουμε ή έρχονται τα Χριστούγεννα;
Να ανεβάσω το δέντρο από την αποθήκη ή να βγάλω τη σούβλα;
Να βάψω αυγά ή να πλάσω μελομακάρονα;.





Σχόλια

  1. αντε βρε να σε δω στα σκαλιά στο ΗΡΩΔΕΙΟ να κρατάς το ίσιο. καλή αρχή στα παιδιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για Ηρώδειο δεν ξέρω αλλά ελπίζω να καταφέρουν να παίζουν σε παρεϊστικο επίπεδο, αλλιώς...θα κλάψουνε μανούλες :p

      Διαγραφή
  2. Η πένα σου είναι απολαυστική Τζίνα! Απόλαυσα τη βόλτα στο blog σου!Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου, κάνε υπομονή με τα πρώτα στάδια εκμάθησης και μετά θα σ' αποζημιώσουν με το κέφι που θα χαρίζουν στην παρεα σας με την κιθάρα τους.Καλώς σε βρήκα λοιπόν και θα χαρώ να τα λέμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσήρθες στο "σπιτικό" μου Αρετή, θά'ναι και δική μου χαρά να τα λέμε, ήδη σ'έχω στη λίστα μου :))

      Διαγραφή
  3. χα χα χα.. από τα λεγόμενά σου πρέπει να έχει πολύ γέλιο η όλη κατάσταση! καλή αρχή, είμαι σίγουρη όσο περνάει ο καιρός θα το διασκεδάζετε πολύ περισσότερο! φιλάκια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι εγώ ελπίζω όσο περνά ο καιρός να στρώνει το πράγμα, όχι τίποτα άλλο αν φτάσει δεκαπενταύγουστος κι εγώ ακούω κάλαντα θα τις κόψω τις φλέβες μου :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα τι πασχαλινό να παίξουν τα παιδιά καλή μου? Λειτουργίες? Δεν αρχίζεις να τους ζητάς να σου παίξουν κάτι πιό σημερινό γιά να γλυτώσουμε και τις φλέβες σου? Η κανε δουλειές με ακουστικά ακούγοντας τη μουσική που προτιμάς. ΥΠΟΜΟΝΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο στάδιο της εκμάθησης δεν ζητώ εγώ κάποιο τραγούδι αλλά ο δάσκαλος.
      Οπότε..η υπομονή που είπες κι εσύ είναι η μόνη λύση :)

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα, τι μου θύμησες... πριν από δεκαπέντε χρόνια η μάνα μου αποφάσισε να μάθει μπουζούκι και για έναν χρόνο έπαιζε μόνο το ζεμπέκικο της Ευδοκίας, μας είχε σπάσει τα νεύρα... Οπότε μια χαρά είναι τα κάλαντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά υπάρχουν κάποια στάνταρτ τραγούδια για το στάδιο της εκμάθησης τα οποία όπως είναι φυσικό επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά και ξανά και ο τρίτος πάντα πληρώνει τη νύφη, τί να κάνουμε;... υπομονή. (η μαμά σου τελικά έμαθε να παίζει τίποτε άλλο ή το ρεπερτόριο εξαντλήθηκε στο ζεμπέκικο της Ευδοκίας;)

      Διαγραφή
  7. σου έχω απονείμει το γνωστό βραβειάκι αν θέλεις μπορείς να το παραλάβεις
    φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εννοείται οτι θα πλάσεις τα αβγά και θα βάψεις μελομακάρονα! Καλή συνέχεια για τα αστροπελέκια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νά 'σαι καλά!
      Ευτυχώς έχουμε προοδεύσει, τώρα πια παίζουν το "γιαλό γιαλό πηγαίναμε κι όλο για σένα λέγαμε", απ' το να ακούω μες την Σαρακοστή τα κάλαντα χίλιες φορές το γιαλό γιαλό :))

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις