Η κ.Κρίση Και Τα Ρολόγια
Θα το πω..
Τα ρολόγια.
Όπου δω ρολόι λιγώνομαι και δεν μπορώ να συγκρατηθώ.
Αγοράζω ή μάλλον .. αγόραζα.
Κι έχω πολλά από δαύτα.
Δεν με νοιάζουν τα κοσμήματα, δεν δίνω δεκάρα για τσάντες και παπούτσια, ο δικός μου έρωτας είναι τα ρολόγια.
Δώσε μου ρολόι και πάρε μου την ψυχή (που λέει ο λόγος).
Και κάθε φορά που αγόραζα ένα, έδινα υπόσχεση στον εαυτό μου πως θά' ναι το τελευταίο γιατί (και καλά) αυτό ήταν ό,τι περίμενα όλη μου τη ζωή, ΤΟ ρολόι!!
Και ήταν... αλλά μέχρι να δω το επόμενο που θα μου έκλεβε την καρδιά.
Ήρθε όμως μια ωραία ημέρα (που λέει ο λόγος) και μας επισκέφτηκε η κ.Κρίση.
Στην αρχή το είδαμε σαν.. απλή εθιμοτυπική επίσκεψη.
Δεν πήγε ο νους μας στο κακό, δεν υποψιαστήκαμε καν πού θα κατέληγε το πράμα.
Έτσι της ανοίξαμε οι αφελείς την πόρτα και την μπάσαμε στο σαλόνι.
Την τρατάραμε καφεδάκι, της βγάλαμε γλυκό, την κεράσαμε και λικεράκι κι αρχίσαμε το κουβεντολόι.
Είπαμε για τον καιρό, είπαμε για τις δουλειές, είπαμε για το πού πήγαμε διακοπές, είπαμε.. είπαμε.. είπαμε..
Και περιμέναμε πως - δεν μπορεί - όπου να' ναι θα φύγει.
Αλλά που!
Στρογγυλοκάθισε η δικιά σου και δεν έλεγε να ξεκουμπιστεί.
Κι όταν βράδιασε για τα καλά γύρισε, μας κοίταξε και μας ρώτησε "στο δωμάτιό σας θα μου στρώσετε ή στο δωμάτιο των παιδιών;"
Κι έμεινε η κ.Κρίση μόνιμα πια στο σπιτικό μας.
Έφερε και τα διάφορα τσαμασφίρια της κι εγκαταστάθηκε.
Και πάνε οι αδυναμίες και πάνε τα ρολόγια και πάνε τα περιττά έξοδα παντός τύπου και παντός καιρού (που λέει ο λόγος).
Κι έμεινα που λέτε να τα θαυμάζω πια από μακριά και ν' αναστενάζω για τις παλιές καλές εποχές.
Μέχρι τις προάλλες που έκανα την υπέρβαση.
Η κ. Κρίση είχε βγει να βολτάρει λίγο στον κήπο γιατί από το κάτσε-κάτσε είχαν πιαστεί τα λουμπάγκα της κι εγώ βρήκα την ευκαιρία.
Μπήκα στο ebay και "χτύπησα" ένα καταπληκτικό (που λέει ο λόγος) ρολόι στην φοβερή τιμή των 12 ή 13ων ευρώ.
Δεν θυμάμαι και καλά γιατί όλα έγιναν πολύ γρήγορα με τον φόβο να εμφανιστεί ξαφνικά στην πόρτα η κ.Κρίση και να με πιάσει στα πράσα.
Και μετά έμεινα να κοιτάω την οθόνη του υπολογιστή μ' ένα χαμόγελο ευτυχίας ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μου.
Για την .. υπέρβαση.
Για την τρέλα.
Για το ξεγέλασμα..
Για το.. έξοδο!
(που λέει ο λόγος.. )
Ακριβώς την ίδια τρέλα έχω Τζίνα μου... δώσε μου ρολόγια και πάρε μου την ψυχή!!!!! Αλλά και τώρα χτυπά δεν χτυπά την πόρτα η κρίση όλο και κάποιο παίρνω.... κόβεται το χούι, δεν κόβετε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!!!!
όχι το χούϊ δεν κόβεται, απλά αναπροσαρμόζεται..
Διαγραφήάλλα ποσά διέθετα παλιότερα, άλλα τώρα..
η κρίση που λέγαμε :))
Μωρέ καλά της έκανες της άτιμης!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ πολύ το φχαριστήθηκα, έστω κι έτσι..
Διαγραφήτώρα εκείνη ξεγέλασα;
τον εαυτό μου;
τί σημασία έχει;
εγώ πάντως το χάρηκα!
μεγειές, μεγειές!
ΑπάντησηΔιαγραφή"η κρίση θέλει καλοπέραση" για να παραφράσω το γνωστό ρητό και πολύ καλά έκανες και το πηρες! στην τιμή αυτή δε, δεν το συζητώ :D
μια αδυναμία στα ρολόγια κι εγώ την έχω, πλέον ανασύρω τα παλιά και φοράω.. άσε που τα έχω ..ξεχάσει και μου φαίνονται σαν καινούρια, χαχχχ
(το γήρας που λέγαμε.. :Ρ)
ευχαριστώ Μαριλενάκι..
Διαγραφήκι εγώ ανασύρω τα παλιά και τα φοράω.. αλλά μια στις τόσες έχω ανάγκη βρε παιδί μου από νέο αίμα! :pp
Εγώ αγαπούσα πολύ τα κραγιόν και αγόραζα... αγόραζα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ντουλαπάκι έχω γεμάτο.
Με την κρίση δεν αγόρασα κανένα καινούριο.
Όμως ποτέ δεν θα ξεμείνω γιατί δεν θα τελειώσουν ποτέ τα κραγιόν.
Φαγητό μπορεί να μου λείψει, κραγιόν όμως ποτέ... (χα χα χα)
Με υγεία να χαρείς εσύ το ρολογάκι σου και να το καμαρώνεις στο χέρι σου.
Φιλιά
μωρέ μπράβο αδυναμία!
Διαγραφήκαι δέκα χρόνια να κρατήσει η κρίση εσύ με τόσα κραγιόν θα έχεις να πορεύεσαι πάντως!
Εχω ακριβώς την ίδια τρέλα Τζίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω και εγώ ένα σωρό!
Κοιτά που καταντήσαμε όμως. να σκεφτόμαστε να χαλάσουμε για τον εαυτό μας το τρομερό ποσό των 12€.
Καλά έκανες και το πήρες και να ξαναπάρεις άντε μην την πιάσω αυτή την κρίση και της σπάσω τα παίδια!
Φιλιά πολλά καλημέρα!!
Όσο θα "φιλοξενούμε" την κ. Κρίση, νομίζω πως με τέτοια μικρά ποσά θα μπορούμε να ξεγελάμε τις μεγάλες αδυναμίες μας..
ΔιαγραφήΔεν βαριέσαι... καλά να ' μαστε!
Πάρα πολύ καλά της έκανες της κρίσης...ας την ξεγελάμε πότε πότε για αυτό το χαμόγελο ευτυχίας και τη χαρά της υπέρβασης...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε γεια!!!...φιλιά πολλά!
αυτό λέω κι εγώ .. για το χαμόγελο που μας κλέψανε ρε γμτ!
ΔιαγραφήΆλλος ένας λόγος για να βρεθούμε!! Κι εγώ τα λατρεύω!! Με γεια το ρολόι και πες στην κρίση να πάει να γα...πνιγεί! Νισάφι πια!! (πάντως, βρίσκεις και με λιγότερα χρήματα! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα βρεθούμε.. δεν γίνεται...
ΔιαγραφήΤο βλέπεις πως είναι γραφτό!
Ναι βρίσκεις με λιγότερα και με ελάχιστα χρήματα ακόμα ακόμα.
Το ζητούμενο είναι πόσο θα αντέξουν αυτά τα φτηνιάρικα, αλλά δε βαριέσαι... όταν χαλάσει το πετάμε και παίρνουμε άλλο σωστά;...
Ναι σε όλα!! Φιλάκια πολλά!! :))))
ΔιαγραφήΕγραψα κι΄αλλο σχόλιο αλλά μάλλον το έφαγε ο blogger.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πάει να χαθεί αυτή η Κρίση καλά έκανες και το αγόρασες!
Ακους εκεί θα μας τα κόψει όλα!!
Γράψε την κρίση στα παλιά σου τα υποδήματα και όταν σου γυαλίζει κάτι πάρτο ακούς εκεί να σκεφτόμαστε να χαλάσουμε 13€ για τον εαυτό μας!!
Καλημέρα!!
Δεν στο έφαγε ο blogger το σχόλιο, θα ήταν προς έγκριση και μέχρι τότε δεν το βλέπεις.. :))
ΔιαγραφήAπο ότι βλεπω πολλές έχουν αδυναμία στα ρολόγια και τα θεωρούσα αντρική αδυναμία! Εγώ πάλι τα κλασικά: τσάντες και παπούτσια! για πες μας ομως πως την ξεγέλασες και βγήκε στον κήπο να την ξεγελάσουμε και εμείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό μόνη της βγήκε.. πιάστηκε από το καθησιό! :)))
ΔιαγραφήΆσε Tzina μου κι εγώ έκοψα τις συλλογές!Και να σκεφτείς ότι το καθυστερούσα ο χαμένος, ενώ μπορούσα προ κρίσης να μαζεύω όσα ήθελα και τώρα την πάτησα, γιατί με φράκαρε η κρισάρα.. με αποτέλεσμα να φρικιάσω!αχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρούμενο βράδυ να περάσετε γλυκιά μου!:-)
Δεν πειράζει Νίκο, εμείς να' μαστε καλά :)))
ΔιαγραφήΜε γειά σου Τζινάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρεύω και εγώ πολύ τα ρολόγια!
Φιλάκια!
τα φοράω και στο δεξί.. σαν κόσμημα χαχαχαχαχα!
Διαγραφήρόλογια και κρίση.. 1-0...
ΑπάντησηΔιαγραφήτι να κάνεις;;...
χρόνια πολλά για την ημέρα!
ναι... 1-0.. νικήσαμε :))))
ΔιαγραφήΑπολαυστικό το κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΏστε εσύ της άνοιξες την πόρτα και δεν λέει να ξεκουμπιστεί!
Φιλιά
είναι που ποτέ δεν πάει ο νους μου στο κακό! η αφελής :))))
ΔιαγραφήΌλοι κόψαμε από κάτι! Αλλά γυναίκες...να τα κόψουμε όλα γίνεται; :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήφυσικά και δεν γίνεται, εξ' άλλου βρίσκουμε πάντα τρόπο για να αποκτήσουμε κάτι που θέλουμε πολύ, έτσι δεν είναι;
Διαγραφήεγώ πάλι νομίζω πως η κρίση μας έκανε καλύτερους ανθρώπους, πιο δημιουργικούς. Είχαμε καταντήσεις τόσο καταναλωτικοί που αγοράζαμε πράγματα που δεν τα χρειαζόμασταν και είχε χαθεί η χαρά μιας νέας αγοράς. Βέβαια είναι σκληρός ο τρόπος που πήραμε όλοι το μάθημά μας και ελπίζω όταν περάσει αυτή η κατάσταση να μην ξεχάσουμε αυτά που περάσαμε... Πήρα ένα χαλάκι για το μπάνιο, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαρούμενη ήμουν για μέρες... Καλημέρα και να χαρείς πραγματικά το νέο σου ρολόι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπήρξα ποτέ σ' αυτή την κατηγορία, εννοώ των ανθρώπων που αγοράζουν πράγματα μόνο και μόνο για την κατανάλωση.
ΔιαγραφήΒλέπεις ποτέ δεν μου περίσσευαν.
Επειδή όμως αγαπώ πολύ τα ρολόγια "επέτρεπα" μια φορά στον χρόνο ή στα δυο με τρία χρόνια την "πολυτέλεια" του έξοδου!
Τώρα, μείωσα και το ποσόν που θα δώσω... δεν βαριέσαι.. η χαρά είναι η ίδια!