Αφαίρεση

«Αφαίρεση στην φωτογραφία σημαίνει αποτυπώνω με τον φακό μου  μέρος ενός συνόλου.

Ένα στοιχείο  αντικειμένου, μια λεπτομέρεια από αυτό  έτσι ώστε να μη καταλαβαίνεις τι είναι αλλά και  απ’ όποια γωνία και να το δεις να δίνει ένα αποτέλεσμα»

Αυτά μας είπε ο δάσκαλος  στην φωτογραφική ομάδα και ποια είμαι εγώ που θα  αμφισβητήσω τον ειδικό σωστά;

Σωστά!

Όσο  λοιπόν έψαχνα θέμα για την συγκεκριμένη άσκηση σκεφτόμουν πόσο χρήσιμη θα ήταν η αφαίρεση στη ζωή μας γενικότερα.

Αφαιρείς οτιδήποτε σ’ ενοχλεί, σε θυμώνει, σε ταράζει κι επικεντρώνεσαι στην λεπτομέρεια, στα στοιχεία εκείνα που σε βρίσκουν σύμφωνο και που ενδεχομένως σε κάνουν χαρούμενο κι ευτυχισμένο.

Αν μπορούσαμε να λειτουργήσουμε αφαιρετικά με τις σχέσεις μας,  είτε πρόκειται για συζυγικές,  είτε για  φιλικές, είτε  ακόμα και επαγγελματικές,  τότε πιθανόν πολλά προβλήματα θα έβρισκαν λύση.

Γιατί θα παραβλέπαμε τα ελαττώματα και τις εκνευριστικές συνήθειες των συντρόφων , των φίλων, των συναδέλφων  και θα εστιάζαμε στα θετικά, σε όλα εκείνα που μας  τράβηξαν τον καιρό της πρώτης γνωριμίας και μας  έφεραν κοντά..

Στις  μικρές εκείνες λεπτομέρειες που αγαπήσαμε και πιθανόν θαυμάσαμε σ’ εκείνους.

Για σκεφτείτε το..

Παραβλέπω το ελάττωμα κι επικεντρώνομαι στο προτέρημα.. σε οτιδήποτε κάνει τον άλλον ιδιαίτερο.

Αγνοώ την ενοχλητική συνήθεια και προσέχω περισσότερο την  ικανότητα  να με κάνει  πχ να γελάω ή να νιώθω σημαντική.

Δεν δίνω σημασία στην άσχημη συμπεριφορά αλλά εστιάζω στην προθυμία πχ να βοηθήσει..

Ιδανικό;..

Ίσως..

όμως αξίζει να προσπαθήσουμε.. έτσι δεν είναι;