Ανασκόπηση Ενός Δημοψηφίσματος

Εν αρχή ήτο το .. ξάφνιασμα..

Δημοψήφισμα;.. ποιο δημοψήφισμα..  πού δημοψήφισμα.. ποιός δημοψήφισμα και γιατί δημοψήφισμα;

Προκήρυξε  ο «ωραίος Αλέξης» δημοψήφισμα;.. γιατί;.. ποιος μου το πείραξε αυτό το αγόρι; ποιος μου το στενοχώρησε να τον τσακίσω τον άτιμο..

Ποιος άθλιος μου το αναστάστωσε και το’ κανε να επιστρέψει «φύρδην» από τα ξένα.. ααααχχχχ τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια.. (άσχετο - το ξέρω - αλλά μ’ αρέσει) και να βγει μες τα μαύρα μεσάνυχτα να αναγγέλλει δημοψηφίσματα;

Μετά προέκυψε ο πανικός.. πόσα πακέτα μακαρόνια, πόσες φακές και πόσα φασόλια (μιντιουμ και τζαιαντ σαιζ) να στριμώξεις στο ντουλάπι;

Και το αλεύρι να είναι «για όλες τις χρήσεις» ή αυτό που «φουσκώνει μόνο του»;

Αγωνιώδεις οι απορίες.. όχι παίξε γέλασε.. και μέσα σ’ όλα να μη αποθηκεύσεις και μερικές τσικολατίτσες για την ώρα την δύσκολη;  λίγο φουα γκρα.. μερικά μάκαρόν για να πηγαίνει κάτω η πίκρα τις δύσκολες ώρες που θα συνεδριάζει το eurogroup;

Τέλος..  έρχομαι να σε ρωτήσω με τρεμάμενη φωνή κι ένα δάκρυ έτοιμο να κυλήσει.. «σε πόσες ουρές να σταθείς ταυτόχρονα»;

Στο ΑΤΜ.. στο σούπερ μάρκετ.. ή  στο βενζινάδικο ;..  ΠΟΣΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΙΑ;..  που κακό χρόνο νά’χουν οι κομπλεξικοί της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας.. αυτοί και το γινάτι τους..

Και να’ χεις και τα κανάλια να παίρνουν την τρίχα και να στην πλέκουν – στο πιτς φυτίλι – τριχιά (μια καλή .. μια ανάποδη.. μια καλή.. μια ανάποδη)!

Αφού για να καταλάβεις ο μέσος έλληνας ανά δέκα λεπτά ειδήσεων έτρεχε μέχρι το  κοντινό σούπερ μάρκετ και «ανανέωνε» τις προμήθειες του σπιτιού του..

Αν βάλεις τώρα με τον νου σου ότι ΟΛΗ μέρα.. ΟΛΗ την βδομάδα δεν σταμάτησαν τα κανάλια να παίζουν ειδήσεις, θα καταλάβεις γιατί τις άλλες που χτύπησες το κουδούνι του γείτονά σου νόμισες πως βρέθηκες στα έγκατα των κεντρικών αποθηκών  του ΑΒ Βασιλόπουλου, του Καρφούρ,  του Βερόπουλου και του Σκλαβενίτη.. ταυτόχρονα!!

Με όλα τούτα τα χαρμόσυνα κύλησαν οι μέρες.. κι έφθασε επιτέλους η Κυριακή.. κι από κει που όλη την βδομάδα έτρεμε το φυλλοκάρδι μας μη και βρεθούμε σαν τους φτωχούς συγγενείς (κυριολεκτικά) στους πέντε δρόμους.. εκεί θες η μέρα;.. θες που αναβίωσαν οι μνήμες από παλιές κυριακάτικες εκδρομές πάνω σε καρότσες των φορτηγών του πατέρα της Βιουγιουκλάκη;.. θες που  λειτούργησε το «ένα δυο τρία οοοοοοο το’ ριξα στο σορολοοοοόπ».. δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω αλλά ξαφνικά φούντωσε  το πατριωτικό μας και την είδαμε αλλιώς.. διότι ο Έλληνας είναι να μη πάρει ανάποδες..

Έτσι αφού ξυπνήσαμε .. αφού ήπιαμε τον παραδοσιακό μας φρέντο εσπρέσσο.. θυμηθήκαμε τον πρόγονο Κολοκοτρώνη.. ανασύραμε εκ του τάφου τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και μια ιαχή έσκισε τον αέρα.. «ποιόν πας να φοβερίσεις ωρέ;» για να συμπληρώσουμε αμέσως μετά με το γνωστό.. «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ΡΕ;»..

Αυτό το τελευταίο ήταν που κόλλησε στον τοίχο τους Ευρωπαίους ηγέτες.

Με το που το άκουσαν .. τά’ καναν πάνω τους (μετά συγχωρήσεως) .. έτσι τώρα περιμένουν εναγωνίως τον «ωραίο Αλέξη» να γυρίσει πίσω για να τον σφίξουν στην αγκαλιά τους και να του δώσουν ό,τι ζητά η ψυχούλα του..

Εδώ θέλω να σου εμπιστευτώ ένα μυστικό..

Όλα τα άντεξα την βδομάδα που μας πέρασε.. και την ορθοστασία.. και την αγωνία.. και την ανέχεια.. και τον εκφοβισμό.. και την ανασφάλεια της επόμενης μέρας .. ΟΛΑ!

Ένα όμως ήταν αυτό που με καταρράκωσε.. ένα με συνέτριψε.. ένα με έριξε στην κατάθλιψη και στο δυσβάσταχτο ααααχχχχχχχ!

Η παραίτηση του Γιάνη!

Αχχχχχχχχχ   Γιάνη.. Γιάνη,  το eurogroup δεν θα είναι πια  ίδιο δίχως τα καρό σου πουκάμισα!