Happy Birthday

Ένας χρόνος πέρασε..

Ένας χρόνος γεμάτος από «εικόνες και ψίθυρους»..

Γενεθλιάζουν  λοιπόν  blog αλλά και μεγάλο αστροπελέκι.. together!.. θυμάσαι; 

Τα γενέθλια του αστροπελεκιού όμως θα γίνουν άλλη ανάρτηση.. σήμερα εστιάζω στο blog..

Σε τούτο  το blog που υπήρξε συνέχεια ενός άλλου που ήδη είχε αγαπηθεί και κάποιοι το ακολουθούσαν και το διάβαζαν..  μιλάω φυσικά  για το «άρες μάρες-ημερολόγιο»..  το blog που ήταν η πρώτη «άτσαλη» επαφή μου με τον κόσμο του blogging και  διήρκεσε επτά ολόκληρα χρόνια..

Μετά από επτά χρόνια όμως  ένιωσα πως είχε φτάσει ώρα για αλλαγή..

Αυτή η σκέψη τριγύριζε στο μυαλό μου σχεδόν ένα χρόνο προτού το αποφασίσω..

Δεν θα σου κρύψω πως με τρόμαζε η ιδέα..
Για όσους με ήξεραν ήμουν συνυφασμένη με τις «άρες μάρες..».. πώς  θα γινόμουν ξαφνικά  «εικόνες και ψίθυροι» ;

Και η αλήθεια είναι πως τον πρώτο καιρό κάποιοι – λίγοι ευτυχώς – με ευγενικό  τρόπο μου εξέφρασαν την δυσαρέσκειά τους..

Όμως απ’ την στιγμή που «μεταφερθήκαμε» στην νέα διεύθυνση ο δρόμος δεν είχε επιστροφή.. θα το πάλευα κι όπου μ’ έβγαζε..

Τώρα  λοιπόν, ένα χρόνο μετά,  μπορώ να πω ότι άξιζε το ρίσκο..

Οι «εικόνες και ψίθυροι» ακολουθήθηκαν από όλους τους παλιούς αγαπημένους φίλους  κι απέκτησαν και άλλους.. καινούργιους.

Το ύφος γνωστό..

Μικρά στιγμιότυπα της καθημερινότητας που μοιράζομαι μαζί σας.. άλλα ευχάριστα κι άλλα στενόχωρα..

Η αλήθεια είναι πως αποφεύγω τα δεύτερα.. τα στενόχωρα..

Όμως κάποιες φορές.. κάποια πράγματα με πνίγουν τόσο που δεν μπορώ να κάνω αλλιώς..

Εξ’ άλλου έχω πει πολλές φορές και το εννοώ πως η χαρά του blogging για μένα είναι αυτό ακριβώς το μοίρασμα.. τίποτε άλλο..

Βλέπεις το μέλημά μου δεν είναι να το «παίξω» συγγραφέας.. αφήνω τον ρόλο αυτόν σε άλλους που είναι πολλάκις αξιότεροι από μένα να φέρουν τούτο τον τίτλο..

Εγώ προσπαθώ να συντάσσω κείμενα που να είναι ευκολονόητα  κι ευχάριστα με απώτερο σκοπό να μοιραστώ στιγμές της καθημερινότητάς μου μαζί σου.. τόσο απλά!

Και φυσικά τούτο δω το blog δεν είναι μόνο .. ψίθυροι είναι και εικόνες.. είναι φωτογραφίες (αυτές κι αν τις αγαπώ!).. είναι χρώματα.. είναι φως!

Ένας χρόνος λοιπόν «εικόνες και ψίθυροι», συνολικά οκτώ χρόνια blogging και (παρά μια) πεντακόσιες αναρτήσεις!

Κι εδώ θέλω να σου εκμυστηρευτώ πόσο σημαντικό είναι τούτο το blog για μένα.. πόσο πολύτιμο.. πόσο ανεκτίμητο!

Είναι χαρά.. είναι πάθος.. είναι αγάπη.. είναι έμπνευση.. είναι κομμάτια απ' την ζωή μου.. είναι η ψυχή μου η ίδια.. και η οικογένειά μου το ξέρει και το σέβεται..
Τους ευχαριστώ λοιπόν  που με υπομένουν, με καταλαβαίνουν, με στηρίζουν και με βοηθούν.

Χρόνια πολλά λοιπόν σε κάθε εικόνα και σε κάθε ψίθυρο.. και..

Happy blogging to me!