Παιδιά Και Νηστεία


paidia-kai-nhsteia


Επ’ ευκαιρία της Σαρακοστής θέλω να μιλήσω μαζί σου για την νηστεία σε σχέση με τα παιδιά.
Τα αστροπελέκια ξεκίνησαν να νηστεύουν από πολύ μικρά, θα ήταν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού.

 Ήταν κάτι που ζήτησαν μόνα τους θέλοντας να μιμηθούν εμάς.
Από τότε, με την καθοδήγηση του πνευματικού μας συνέχισαν κάθε Σαρακοστή Χριστουγέννων, Πάσχα, Αγίων Αποστόλων και Δεκαπενταύγουστο να νηστεύουν.
Mε λίγα λόγια περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου νηστεύοντας,  αν υπολογίσεις στις νηστείες  τις Τετάρτες και τις Παρασκευές!
Δεν ανησύχησα ποτέ μη πάθουν κάτι γιατί δεν έτρωγαν γαλακτοκομικά, κρέας ή αυγά.. 
Γνώριζα και γνωρίζω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν  στο σχολείο και τις παρέες τους όταν τα άλλα παιδιά απολαμβάνουν δίπλα τους την λιχουδιά που εκείνα στερούνται..
Παρ' όλα αυτά ποτέ δεν παραπονέθηκαν και ποτέ δεν εξέφρασαν την επιθυμία να σταματήσουν και να μη νηστέψουν.. τονίζω ξανά πως δεν υποχρεώθηκαν από εμάς σε αυτή την επιλογή, ήταν καθαρά δική τους η απόφαση και η διατήρηση αυτής της «συνήθειας» πάλι δική τους παραμένει..

Κι εδώ θέλω να συζητήσουμε αυτό που ακούω να λέγεται κατά κόρον από τους περισσότερους.
"Είναι μικρά, ας μεγαλώσουν και ας διαλέξουν μόνα τους αν θέλουν να πηγαίνουν στην εκκλησία, να προσεύχονται ή να νηστεύουν".
Μα αγαπητέ μου ένα παιδί που δεν έχει πάει ποτέ στην εκκλησία, που δεν ξέρει τι σημαίνουν τα ιερά μυστήρια, που έχει άγνοια για την σημασία της νηστείας, της εξομολόγησης  ή της προσευχής γιατί να κάνει στην «τρελή» ηλικία της εφηβείας ή και αργότερα, αυτή την επιλογή;..
Πώς να επιλέξει κάτι που δεν γνωρίζει και που ποτέ δεν του δίδαξαν;
Κάτι που δεν συνηθίζεται - κακά τα ψέματα -  στο οικείο του περιβάλλον; ..  κάτι που συχνά ακούει να το ειρωνεύονται και να το διακωμωδούν σαν «οπισθοδρομικό;


paidia-kai-nhsteia


Ελεύθερα να διαλέξουν είναι όλα όσα από μικρά διδάσκονται τον δρόμο και τον λόγο του Θεού.. που πηγαίνουν τακτικά στην εκκλησία, που νηστεύουν..
Αυτά τα παιδιά που γνωρίζουν και τις δυο πλευρές μπορούν να επιλέξουν αν θέλουν να συνεχίσουν την ίδια πορεία ή να φύγουν από αυτή.
Εκείνο που επίσης τονίζω πάντα στα παιδιά μου είναι πως νηστεία με παράλληλες άσχημες σκέψεις ή πράξεις δεν είναι νηστεία και καλύτερα να μη γίνεται..
Και πως η περίοδος της νηστείας εκτός από  άσκηση εγκράτειας είναι και ευκαιρία προσπάθειας να γίνουμε καλύτεροι, να στραφούμε μέσα μας, να ελεήσουμε, να βοηθήσουμε, να αγαπήσουμε τον διπλανό μας, να συγχωρέσουμε τον εχθρό μας!
Η Αλεξία έχει μια πολύ ωραία ανάρτηση για την συγνώμη πριν την νηστεία της Σαρακοστής, νομίζω πως πρέπει όλοι να την διαβάσουμε. 

Ας  αφήσουμε λοιπόν τα παιδιά να γνωρίσουν τον Χριστό, να μάθουν την αγάπη, την ελεημοσύνη, την μετάνοια.. κι ας αποφασίσουν μεγαλώνοντας  αν θα παραμείνουν κάτω από την Σκέπη Του ή θα απομακρυνθούν από Αυτόν.

Καλή Σαρακοστή!



Σχόλια

  1. θα συμφωνήσω σε όσα λες !Εγω ήμουν έτσι μέχρι τα 17μου περίπου ,πάντα στο κατηχητικό ,νηστευα ,το καλοκαιρι χριστιανικη κατασκήνωση κ.τ.λ.Μετά δεν ήμουν τόσο κοντά ,δεν εξομολογήθηκα έκτοτε ,δεν νηστευω ,παρά μόνο 2 εβδομαδες πριν το Πασχα και σε κάποιες άλλες γιορτές.Τα παιδιά δεν πάνε καθε Κυριακή εκκλησια ,ουτε κατηχητικό....αυτό που μου αρέσει εμένα και θελησα να σχολιάσω είναι πως στη ζωή μου έχω συναντησει αυτό που λέμε ''ανθρωποι της εκκλησίας'' δηλαδή ανθρωπους που νηστευουν αυστηρα ,εξομολογούνται ,δεν υπαρχει Κυριακη και γιορτη που να μην πάνε εκκλησία και αυτοι ειναι κολλητοί μου,νονοί των παιδιων μου ,συνάδελφοί μου που ποτέ όμως δεν μου έκαναν παρατηρηση γιατι εφαγα κρέας μπροστα τους ενω εκεινοι νήστευαν ,ποτέ δεν με έκριναν ή παρότρυναν να πάω να εξομολογηθώ κ.τ.λ. και το ίδιο γίνεται απο την πλευρά μου ,δηλαδή ποτέ δεν τους κορόιδεψα γιατί νηστεύουν ...

    Να πω εδώ πως θεωρώ τον Χριστιανισμό την καλύτερη θρησκεια και αυτην ακολουθω ,όσο μπορώ εγω.
    Θεωρείς πάντως ποιος όποιος δεν γνωρίσει τον Χριστό δεν ξέρει από αγάπη ,μετάνοια και ελεημοσύνη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νάσια η πίστη και η επιλογή για το πώς θα πορευτούμε στη ζωή - σε σχέση με το θρησκευτικό αίσθημα - είναι απόλυτα προσωπική του καθένα..
      Κι εμείς έχουμε φίλους και συγγενείς που δεν νηστεύουν και δεν εκκλησιάζονται, ποτέ δεν τους κάναμε "παρατήρηση" αλλά ούτε κι εκείνοι σε μας.. και οι δυο πλευρές δείχνουν σεβασμό στην επιλογή και την στάση ζωής του άλλου.
      Όμως σε αυτή την ανάρτηση προσπάθησα να πιάσω λίγο το θέμα των παιδιών γιατί ακούω από τους περισσότερους το ίδιο τροπάριο "άστα .. είναι παιδιά, όταν θα μεγαλώσουν ας αποφασίσουν μόνα τους" κι εκεί ήθελα να δώσω βάση.
      Επίσης θα ήταν ουτοπία να θεωρεί κανείς (και φυσικά δεν το πιστεύω ούτε εγώ) πως αν κάποιος νηστεύει και πηγαίνει ανελλιπώς στην εκκλησία αυτό από μόνο του τον κάνει αυτόματα και καλύτερον σαν άνθρωπο από κάποιον άλλον κι αυτό νομίζω πως απαντά και στην τελευταία σου ερώτηση..

      Διαγραφή
    2. συμφωνώ σε όλα !Αυτό με τα παιδιά δεν το καταλαβαίνω για όσους το λένε και σε οτιδηποτε άλλο τα αφορά!Με αυτην την λογική να τα αφησουμε να χτυπούν το ένα το άλλο ή να κλέβουν κ.τ.λ και οταν μεγαλωσουν αποφασιζουν αυτά αν ή οχι γινουν δολοφόνοι ή κλέφτες ή ψεύτες...

      Διαγραφή
  2. Υπάρχουν τόσα πράγματα νηστίσιμα να τους δώσουμε, τίποτα δεν στερούνται απο την καθημερινή διατροφή! Το ζητάνε και τα δικά μου τωρα και είπαμε να το δοκιμάσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλενα κι εμάς έτσι άρχισαν να το ζητάνε κι από τότε μέχρι τώρα νηστεύουν πάντα.
      Ναι, έχεις δίκιο .. τώρα πια υπάρχουν τόσες επιλογές που θεωρώ πως δεν έχει και καμιά ιδιαίτερη δυσκολία να νηστέψει κάποιος, προσωπικά το βλέπω περισσότερο σαν άσκηση εγκράτειας..

      Διαγραφή
  3. όπως ταλες... η περίοδος της νηστείας είναι και περίοδος ασκήσεως... κιόλοι χρειαζόμαστε άσκηση...

    εύχομαι καλή Σαρακοστή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ ωραίο θεμα για συζητηση Τζινα μου.. τα παιδια και η νηστεια η και η θρησκεια... εχω προβληματιστεί πολλες φορες φιλη μου... οσο ηταν μικρα και στην εκκλησια τα επερνα και νυστευαν και κοινωνούσαν..τωρα που μεγαλωσαν έχουν παει στην αλλη ακρη πιστευουν τον λογο Του.. αλλα έχουν χασει την πίστη τους στους παπαδες..πανε μονο οταν ΠΡΕΠΕΙ στην εκκλησια... με στεναχωρεί αυτό αλλα ειναι πια μεγαλα και πολλες φορες που τους μιλαω με αντκρούουν με επιχιρηματα..δεν πρεπει να επικεηνουμε κανενα .. και η συγχωρεση ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ειναι τα πιο ομορφότερα συναισθηματα που μας διδαξε ΕΚΕΙΝΟΣ..!! χαιρομαι και σου δινω συγχαρητηρια φιλη μου που έχεις κατωρθωσει.. κατι τόσο ομορφο.. στα παιδια σου...το παν ειναι να είναι καποιος ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ !!! με οτι συνεπαγεται αυτό..!! καλη σαρακοστή να έχετε σου αφηνω μαζι με το μπραβο μου και ενα μεγαλο φιλι..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aυτή η δικαιολογία με τους παπάδες είναι μεγάλη συζήτηση.. παντού υπάρχουν καλοί και κακοί, αγαθοί και απατεώνες και όλους θα μας κρίνει Εκείνος..
      Το δεν πάω στην εκκλησία γιατί οι παπάδες κάνουν έτσι ή αλλιώς μου θυμίζει το "όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει"..
      Και γιατροί αποδεικνύονται λαμόγια αλλά συνεχίζουμε να πηγαίνουμε στα ιατρεία και τα νοσοκομεία και για κάποιους από τους δασκάλους ή τους καθηγητές ανακαλύπτουμε πως είναι έκφυλοι, ανώμαλοι ή παιδεραστές αλλά δεν σταματήσαμε να στέλνουμε τα παιδιά μας στα σχολεία..
      Τέλος πάντων.. μεγάλη συζήτηση ανοίξαμε :)) Kαλή Σαρακοστή Ρούλα μου, με υγεία!

      Διαγραφή
  5. Ξέρεις Τζίνα μου, κάποτε είχα χρησιμοποιήσει κι εγώ κάποιες από αυτές τις δικαιολογίες για να επιχειρηματολογήσω γιατί απέχω από τα της εκκλησίας. Κάτι οι παπάδες, κάτι τα εισερχόμενα και τα εξερχόμενα.... καταλαβαίνεις!
    Με τον καιρό και σε αυτή την ηλικία που είμαι πια, θα πω ότι δεν έχω ανάγκη να εξηγώ, ή να ενοχλούμαι από τη διαφορετικότητα ή την κρίση των άλλων. Η νηστεία, το εκκλησίασμα, η προσευχή είναι θέματα τόσο προσωπικά του καθενός. Αποδέχομαι, όπως θέλω να με αποδέχονται.
    Πήρε καιρό να το κατανοήσει η κολλητούλα μου η οποία νηστεύει σε όλες τις επίσημες νηστείες της θρησκείας μας και εκκλησιάζεται τακτικά, οπότε μου ζητούσε κι εμένα να το κάνω, έστω για χατίρι της. Και το έκανα τη μεγάλη βδομάδα, για χατίρι της! :))
    Όταν λοιπόν εγώ, από μόνη μου, διάλεξα πνευματικό , εξομολογήθηκα και νήστεψα για δύο εβδομάδες και κοινώνησα, έπειτα από αποχή σε όλα, κατάλαβε τις δικές μου ανάγκες, τη δική μου συμπεριφορά και έτσι τώρα όλα είναι καλά!
    Όσον αφορά τα παιδιά, εμένα προσωπικά ως παιδαγωγό δεν με φοβίζει ούτε με ενοχλεί καθόλου που τα παιδάκια σου νηστεύουν και εκκλησιάζονται. Εξάλλου ήδη είναι σε μια ηλικία που αν δεν ήθελαν με κάποιο τρόπο θα αντιδρούσαν. Νομίζω ότι αν κάτι δεν μας αρέσει μεγαλώνοντας το αλλάζουμε.
    Από κει και πέρα δεν είναι τρομακτικό να αγαπούν το θεό και το εκφράζουν. Υπέροχο είναι!
    Τρομακτικό είναι να τα κάνουν αυτά υπό το φόβο.
    Πολλά φιλιά και καλή Σαρακοστή :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Η νηστεία, το εκκλησίασμα, η προσευχή είναι θέματα τόσο προσωπικά του καθενός".. έτσι ακριβώς Αριστέα.. και θα διαφωνήσω με την καλή σου φίλη στην επιμονή της να κάνεις κάτι "για το χατήρι της".. απόδειξη πως όταν εσύ ένιωσες την ανάγκη έκανες όσα ήθελες και όσα εσύ έκρινες ..
      Όσο για τα παιδιά και πάλι θα συμφωνήσω, το τρομακτικό θα ήταν αν έκαναν κάτι με γνώμονα τον φόβο.. όμως εδώ μιλάμε για τα αστροπελέκια.. που δεν τα "σκιάζει φοβέρα καμιά"!! .. χαχαχαχα
      Καλή Σαρακοστή κορίτσι, να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  6. Άγγιξες πολύ ευαίσθητο θέμα.. Και εγώ από το σπίτι μου έμαθα να νηστεύω τη Μεγάλη Εβδομάδα και να ακολουθώ κάποιες γιορτές πηγαίνοντας στην εκκλησία, αυτή τη στιγμή όμως κάνω πολλά περισσότερα χωρίς να με υποχρεώνει κανένας. Όταν όμως μου επιβάλλουν οι συγγενείς στη Κρήτη νηστείες, ότι ΠΡΕΠΕΙ να πάω στην εκκλησία και άλλα τέτοια κάνοντας παράλληλα κοροϊδευτικά σχόλια αντιδράω και καταλήγω ή να το κάνω με βαριά καρδιά, για να σταματήσει η γκρίνια, ή να μη πηγαίνω καθόλου.. Βλακεία μου θα πω και δεν είναι ότι δεν πιστεύω ίσα ίσα αλλά πραγματικά θεωρώ πως ο καθένας πρέπει να είναι ελεύθερος να κάνει ότι νιώθει γιατί και η μέρα που δεν θα θέλεις να πας για κάποιο λόγο θα γίνεται, μπορεί ακόμα και να δοκιμάζεσαι.. Των Ψυχών είχα ετοιμάσει κόλλυβα για να τα πάω τη παραμονή το βράδυ, με τη βροχή και τον αέρα δεν άκουσα τη καμπάνα και η ώρα του εσπερινού είχε αλλάξει με αποτέλεσμα να φτάσω αργά, σε πληροφορώ πως σηκώθηκα το Σαββάτο το πρωί απο τις 6 για να πάω στην εκκλησία και όταν τελείωσε γύρισα με τα πόδια στο σπίτι με αέρα και ενώ ψιχάλιζε αλλά ήταν κάτι που το ήθελα πολύ και δεν γκρίνιαξα λεπτό παρόλο που με ρωτούσε ο άντρας μου αν θα τα καταφέρω να ξυπνήσω και να γυρίσω με δύο μπολ και το πρόσφορο επειδή εκείνος θα έλειπε. Δεν έχω εξομολογηθεί ποτέ αλλά την ανάγκη να το κάνω την ένιωσα με δύο ανθρώπους μοναχά και ο ένας είναι καλόγερος σε μοναστήρι αλλά πάλι θα ήθελα να μπορώ να το κάνω χωρίς να το γνωρίζει κανένας ότι πήγα γιατί ακόμα και τότε με πίεζε η κουμπάρα μου να του μιλήσω και βέβαια αρνήθηκα. Από την άλλη στο παπά στη Κρήτη που θέλω να πάω μόλις πατήσω το πόδι μου στην εκκλησία θα τρέξουν όλοι οι και καλά θρησκευόμενοι να πουν στη πεθερά μου πως πήγα για εξομολόγηση και αρχίζουν τα σενάρια πως κάτι συμβαίνει.. Εκκλησιάζονται αλλά ξεχνάνε να μην κουτσομπολεύουν.. Εγώ έτσι νιώθω πως καταπιέζομαι ενώ η γιαγιά που ποτέ δε με πίεσε, μου εξηγούσε το λόγο που το κάνουμε και ποτέ δεν διατυμπανούσε πως πήγε η ίδια της και μίλησε στο παπά κατάφερε πολύ περισσότερα. Ωραίο θέμα άνοιξες σηκώνει κουβέντα αλλά πάντως συμφωνώ πως εμείς διδάσκουμε στα παιδιά αφήνοντας τους όμως και το περιθώριο να επιλέξουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρεις κάτι Ελεάνα;.. νιώθω πως όλοι μας κάνουμε το λάθος να προσπαθούμε να φέρουμε τον Θεό στα μέτρα μας, ενώ θα έπρεπε να προσπαθούμε να Τον φτάσουμε.. (σκέψου το) :))

      Διαγραφή
  7. Εξαιρετικό θέμα άνοιξες, Τζίνα!
    Όσοι με γνωρίζουν από παλαιότερα blogs ή και προσωπικά, ξέρουν ότι είμαι αρκετά -έως πολύ- μακριά από το θέμα της θρησκείας. Από την άλλη, αισθάνομαι ότι βρίσκομαι πολύ κοντά σε οτιδήποτε αγγίζει την ψυχή μου και, έντιμα, οι ελάχιστες φορές που έχω νοιώσει διαφορετικά, "ανεξήγητα" συγκινημένη / συγκλονισμένη αλλά και "ανοιχτή", σαν να μην είχα σώμα, ήταν σε δύο (καθολικούς) ναούς, στο σπήλαιο της Αποκάλυψης και σ' ένα τοσοδούλικο εκκλησάκι, σχεδόν ξεχασμένο από ανθρώπους και ιερείς.
    "Και τι σχέση έχει αυτό με το θέμα μας;" θα αναρωτηθείς... και θα 'χεις δίκιο.
    Όλως παραδόξως, κι ενώ δεν νηστεύω Τετάρτη και Παρασκευή, ούτε σε καμία άλλη περίοδο νηστείας, ούτε εκκλησιάζομαι... εδώ και 20 χρόνια, έχω την ανάγκη να νηστεύω τη Μεγάλη Σαρακοστή. Συνειδητά. Καθόλου και για κανενός κόσμου τα μάτια!
    Φυσικά, υπάρχουν επικριτές: "μμ... Σιγά, τώρα μας παριστάνει τη θρήσκα;"
    Το σχολείο μου ήταν θρησκευτικό (Ουρσουλίνες) και κατά καιρούς έχω ακούσει και διαβάσει "τα τέρατα", σχετικά. Δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι πιέζομαι από το περιβάλλον του σχολείου (η παρουσία των μοναχών ήταν πάντα διακριτική) και, ειδικά στο θέμα της θρησκείας, που μας αφορά, δεν υπήρχε κανενός είδους δογματισμός. Η σχέση μου δε, με τους θεολόγους μας, ήταν άριστη.
    Η μητέρα μου κι η γιαγιά μου, πάλι, ήταν ευσεβείς, μα όχι "των μεγάλων σταυρών". Δεν θέλω να γράψω κάτι περισσότερο, έχουν "ησυχάσει" και οι δύο και πιστεύω ότι ακόμη και αναφορά στις πράξεις τους (στην ουσία, δηλαδή) θα έμοιαζε με... μάρκετινγκ!
    Όλα τα παραπάνω, για το "πλαίσιο".
    Με την κόρη μου συζητάμε τα πάντα και, εννοείται, δεν θα ήμουν σωστή αν την κατηύθυνα, είτε προς τη μία πλευρά είτε προς την άλλη. Όταν ήταν μικρότερη, θεία και γιαγιά (από την πλευρά του πατέρα της), οι οποίες εκκλησιάζονται και τηρούν τις νηστείες, την νουθετούσαν σχετικά, την έπαιρναν μαζί τους και ποτέ δεν είχα φέρει αντίρρηση μια που, με τον τρόπο αυτό, η άποψή της δεν θα ήταν μονομερής.
    Κάποιοι -ελάχιστοι, πάντως- συμμαθητές της νηστεύουν επειδή τους το έχουν επιβάλει από το σπίτι τους. (Εδώ, το σύνηθες επιχείρημα είναι, απ' όσο ακούω: "όοοχι! Τώρα, θα νηστέψεις! Όταν μεγαλώσεις κάνε ό,τι καταλαβαίνεις!")
    Πραγματικά, λοιπόν, χάρηκα διαβάζοντας στην ανάρτησή σου ότι τα "αστροπελέκια" σου το επέλεξαν.
    (Πρόσφατα, κάποιος φίλος από την παρέα της κόρης μου, πήγε στο Άγιον Όρος. Δεν μπορείς να φανταστείς πόση εντύπωση μου έκανε, αλλά και πόσο συγκινήθηκα.)

    Πιστεύω πως είναι πολλές οι συνισταμένες (τόσο από την οικογένεια όσο και από το ευρύτερο περιβάλλον) που καθορίζουν τη συμπεριφορά των παιδιών, όχι μόνο στο θέμα της θρησκείας, φυσικά. Οτιδήποτε επιβάλλεται, συνήθως απορρίπτεται μελλοντικά. "Με το ζόρι", τα αποτελέσματα είναι ανεπιτυχή και εντελώς έξω από τον οποιοδήποτε στόχο.

    Ουπς! Και κατάχρηση χώρου και χρόνου (σου) ... και το σχόλιό μου ήταν λίγο "εντός, εκτός και επί τα αυτά"!

    Καλή Σαρακοστή σ' εσένα και την οικογένειά σου!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω πως συμπλήρωσες πετυχημένα τούτη την ανάρτηση με την δική σου άποψη.. και το γενικό συμπέρασμα όλων είναι πως οτιδήποτε επιβάλλεται με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο σε μεγάλο ποσοστό θα απορριφθεί στο μέλλον.. κανόνας!
      Πιστεύω πως, όσο διαφορετικές απόψεις κι αν έχουμε, σε τούτο συμφωνούμε όλοι!

      Καλή Σαρακοστή με υγεία!
      Φιλιά πολλά :)

      Διαγραφή
  8. Καλή Σαρακοστή, Τζίνα μου, καλό αγώνα να έχουμε...
    Αναλόγως κινούμαι και εγώ με τα δικά μου παιδιά και, πραγματικά , με αναπαύει το ότι και εσύ, ως πιο έμπειρη μητέρα, ακολουθείς τον ίδιο "δρομο".

    Και από τους δικούς μου γονείς την ίδια αγωγη πήρα και , ειλικρινά, ακολουθούσαμε το παράδειγμα των γονιών, χωρίς κάποια παρότρυνση, αλλά ως "συνήθεια" της οικογένειας. Συν τω χρόνω βλέπω ότι αυτή ήτνα μια καλή και ευλογημένη συνήθεια.- μάλιστα για ττις νηστείες η μητέρα μου κρατούσε κάποιες ιδιαίτερες λιχουδιές, που μάς έκαναν να αποζητούμε τις νηστίσιμες μέρες :)

    Σε ευχαριστώ θερμά για τηνα ναφορά στα λόγια του παππού μου, με συγκινέι...

    με την αγάπη μου,
    Αλεξία


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξία κάποια φορά το μεγάλο αστροπελέκι (είναι τώρα 16 1/2 χρονών) μου είχε πει "είμαι τυχερός που μου διδάξατε όλα αυτά" (εννοώντας τα θέματα πίστεως), ομολογώ πως πάντα το θυμάμαι με συγκίνηση και ανακούφιση!
      Καλή Σαρακοστή σε όλη σου την οικογένεια!

      Διαγραφή
  9. Τζίνα μου πολύ απόλαυσα την ανάρτηση σου αυτή, μια και το μαιμουδάκι μπορεί να είναι πολύ μικρό, όμως ήδη συζητώ για αυτά τα θέματα με τον πνευματικό μου. Πέρσι ήθελα να τον νηστέψω από το κρέας, μόνο, αλλά δεν με άφησε ούτε ο παιδιάτρος μου, και έπειτα ούτε ο πνευματικός μου. Με έχει συμβουλέψει απλα να είμαι αυτή που είμαι, και από μόνο του θα οδηγηθεί και αυτός. Ότι στην ουσία έχεις διαπιστώσει και εσύ στην πράξη. Σε προσωπικό επίπεδο δεν πήρα έντονη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση από τους γονείς μου- από τον πατέρα μου καθόλου, από την μητέρα μου πιο πολύ σαν υποχρέωση το ένιωθε και η ίδια μεταδίδοντας μου το και στην ουσία μόνο ότι μου μετέφερε η γιαγιά μου στις ώρες που περνούσαμε μαζί και αυτό όχι αναγκαστικά μα βλέποντας και νιώθοντας τον βάθος της πίστης της. Ωστόσο απομακρύνθηκα από τον Χριστό πολλά πολλά πολλά χρόνια. Αυτός όμως και η Παναγία ήταν που με ανέσυραν από τα σκοτάδια μου όταν έχασα και το δεύτερο αγγελούδι μου, το έχω πει και γράψει πολλάκις. Πίστεψα βαθιά και έκτοτε βρήκα την γαλήνη...Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μοιάζουμε σε πολλά.. ήμουν κι εγώ μέχρι πριν 15-20 χρόνια σχεδόν άθεη.. από τους γονείς μου δεν είχα καμιά καθοδήγηση.. μάλιστα θυμάμαι πως όταν ήμουν πολύ μικρή είχα πει πως όταν μεγαλώσω ήθελα να γίνω καλόγρια και ο πατέρας μου με είχε απειλήσει πως θα με αποκληρώσει.. ήμουν μικρό παιδί αλλά ακόμα θυμάμαι την σαστιμάρα που ένιωσα καθώς πίστευα πως έκφραζα κάτι καλό και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί είχε θυμώσει τόσο ο μπαμπάς!!
      Τέλος πάντων, καλόγρια φυσικά δεν έγινα αλλά φαίνεται πως κάπου βαθιά μέσα μου υπήρχε η "τάση" και την κατάλληλη στιγμή ανασύρθηκε!
      Μεσολάβησε η γνωριμία με τον άντρα μου και ένα σημάδι που μου έστειλε η Παναγία..

      Καλή Σαρακοστή Γιάννα μου.. καλόν αγώνα να έχουμε!

      Διαγραφή
  10. Δεν θα πω πολλα απλα οτι ειναι μια εξαιρετικη αναρτηση, συμφωνω απολυτα μαζι σου!
    Και μπραβο στα παιδια σου αλλα και σε σενα!
    Καλη Σαρακοστη!
    Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή Σαρακοστή Ελευθερία μου, να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  11. θεληση να υπαρχει και ολα γινονται. Παντα νυστευα ως μαθητρια τις 2 τελευταιες εβδομαδες, απο τοτε ως φοιτητρια ειπα να το κανω 40 μρες και οχι μονο το πασχα αλλα και τα χριστουγεννα. ολα μια ιδεα ειναι. Τα καταφερα και ας μεγαλωσει λιγο ακομα ο Γιαννης και θα του μαθω και αυτου τι εννοια της νηστειας

    Γιωτα Μιχαλουδη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς όπως το λες Γιώτα "όλα μια ιδέα είναι" και όλα γίνονται αρκεί να το θέλουμε!
      Καλή Σαρακοστή κορίτσι μου :)

      Διαγραφή
  12. Πόσο καλά τα γράφεις! Έτσι και εμείς, από νωρίς να μάθουν τα παιδιά στη νηστεία και πάντα με δική τους επιλογή. Παιδιά που μαθαίνουν από νωρίς να χαλιναγωγούν τον εαυτό τους μόνο κερδισμένα βγαίνουν. Καλό υπόλοιπο σαρακοστής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η εκούσια νηστεία ωφελεί από πολλές απόψεις, τα μαθαίνει να χαλιναγωγούν τον εαυτό τους και έτσι προσμένουν την Ανάσταση με άλλη λαχτάρα!

      Διαγραφή
    2. Η εκούσια νηστεία ωφελεί από πολλές απόψεις, τα μαθαίνει να χαλιναγωγούν τον εαυτό τους και έτσι προσμένουν την Ανάσταση με άλλη λαχτάρα!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις